Mijn promotie-onderzoek onder begeleiding van dr Frans Cornelissen aan de Rijksuniversiteit Groningen richt zich op het gebruik van fMRI om te begrijpen hoe het menselijk brein de visuele omgeving verwerkt. Ik bestudeer de relaties tussen de visuele perceptie van de omgeving, de visuele perceptie van texturen en het crowding fenomeen. Ook werk ik aan nieuwe manieren om fMRI data te analyseren, om zo een nieuw perspectief te krijgen op deze relaties. Tenslotte ben ik geinteresseerd in het vergelijken van de perceptie van de omgeving in gezonde proefpersonen en proefpersonen met een gezichtsveldbeperking.
In het kader van dit onderzoek ben ik afgelopen zomer met een VVB-BMT reisbeurs naar Californië geweest. Het doel van deze reis was om het Human Brain Mapping (HBM) congres in San Francisco te bezoeken, mee te lopen in het lab van Brian Wandell (Stanford University) en contacten te hernieuwen en te leggen met het Smith-Kettlewell Eye Research Institute in San Francisco.
Het eerste onderdeel op mijn programma was het HBM congres, een internationaal congres met meer dan 4000 bezoekers. Op dit congres heb ik naast het zien van talloze interessante presentaties en posters zelf ook een poster gepresenteerd met de titel “Scale and rotation invariant texture representations in the parahippocampical place area (PPA)”. Daar heb ik veel positieve reacties op gekregen, maar nog belangrijker, ook veel nuttige feedback. Het was voor mij de eerste keer dat ik op een congres van dergelijk formaat presenteerde, en het was een leuke en zinvolle ervaring.
Van San Francisco ben ik naar Palo Alto gereisd om het Stanford Vision, Imaging Science and Technologies Activities (VISTA) lab te bezoeken. Hier heb ik onder begeleiding van professor Brian Wandell en dr Jonathan Winawer tien weken gewerkt aan de ontwikkeling van een nieuwe methode om op basis van fMRI-data neuronale connectiviteit (interne receptieve velden) in de visuele cortex van mensen te schatten. Hoewel grote delen van de campus van Stanford University midden in de zomer uitgestorven waren, heb ik veel hulp en feedback gekregen van mijn begeleiders en collega’s in het lab. Momenteel ben ik bezig met het verder ontwikkelen van deze methode, om deze in samenwerking met de University of York ook toe te passen op data van klinische populaties.
Daarnaast heb ik contact gelegd met dr Alex Wade van het Smith-Kettlewell Institute in San Francisco. Hij nodige mij toen uit om langs te komen voor een lab visit, en vroeg of ik een praatje wilde geven. Het Smith-Kettlewell Institute vond ik een bijzonder fijne omgeving, waar hoogwaardig internationaal onderzoek wordt gedaan in een relatief informele sfeer; ik voelde me er erg welkom. Ik heb ook mijn praatje gegeven, gebaseerd op de poster die ik op het HBM congres had gepresenteerd, en heb wederom veel feedback en suggesties gekregen.
Bij deze wil ik graag de VVB-BMT bedanken voor het mede-mogelijkmaken van deze leuke en waardevolle reis.